خلود
26-07-2010, 12:43 AM
السلام عليكم ورحمة الله وبركاته
بسم الله الرحمن الرحيم
وضربه افقدتنى توازنى
هذا القلب كان لى
http://www.vb.6ocity.net/imgcache/5189.imgcache.gif
هذا الحب كان لى وحدى
كم دارت بيننا العهود والمواثيق
اننا لن يفرقنا اى ان كان
حتى اصبح وجودك فى حياتى
من المسلمات من البديهيات
مثلما تشرق الشمس فى السماء
وفجاه وجدت نفسى وحيده
رحلت وتركتنى خلفك
لااعرف كيف امضى وحدى
فى الحياه
فانت محور حياتى
هكذا تاقلمت ذاتى
فترانى اقف حائره
لااصدق ان هذا الحب اصبح فى خبر كان
اترفب انتظر
اقول لقلبى انتظر
لن يستطيع ان يمضى ويرحل
عنى
عن حبى
عن قلبى
وبعد فتره ابدء فى الادراك
انه يجب على ان اسير
ان اترك ماكان
فتترنح خطواتى
والتفت
لاسيعود
لن تستطيع قدمه ان تحمله بعيدا عنى
نعم هكذا احاول ان اقنع نفسى
انى ساراه اتى راكضا
يسالنى العفو والسماح
وارى الندم بادى عليه
وارى الحزن والشوق يملان عيناه
فافرح واسامحه ونمضى معا فى الحياه
لكن
يمر الوقت
ولا اسمع صوت الباب
الهاتف
لااحد اراه فى الطريق عائد
فاحاول ان ادارى المى
فابكى وابتسم فى نفس الوقت
احاول ان ادارى المى بابتسامه
فتفضحنى دموعى
وتسيل كالسيل ولا قدره لى ان اقول لها قفى
ما هذا الالم فى صدرى
ااحتضر
ام ان قلبى اصابته كل الامراض
فامسك ورقتى وقلمى
ارسم
اشخبط
ابكى
اضحك
اسخر
اقول لنفسى
انت ايها القلب
انت السبب فيما اعانى
لو انه ليس لى قلب
لما تالمت
ضربه افقدتنى توازنى
اتت من اعز الاحباب
ممن اعطيتهم حبى واخلاصى
والان اصبحوا ماضى
كيف اعيش بهذا الجرح الدامى؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
هذه مشاعر انسان المه الفراق
فخططت انا بدل منه ما يجد وما يعانى
وكلنا كنا فى وقت ما هذا الانسان
فاهمس له واقول
من باعك بيعه
وضع قلبك تحت قدمك
ولاتفكر فيما مضى
وافتح صفحه جديده
وامسح عنك الحزن فقد المنى حزنك
واحضر لنا الفرح وانا هنا انتظرك
بسم الله الرحمن الرحيم
وضربه افقدتنى توازنى
هذا القلب كان لى
http://www.vb.6ocity.net/imgcache/5189.imgcache.gif
هذا الحب كان لى وحدى
كم دارت بيننا العهود والمواثيق
اننا لن يفرقنا اى ان كان
حتى اصبح وجودك فى حياتى
من المسلمات من البديهيات
مثلما تشرق الشمس فى السماء
وفجاه وجدت نفسى وحيده
رحلت وتركتنى خلفك
لااعرف كيف امضى وحدى
فى الحياه
فانت محور حياتى
هكذا تاقلمت ذاتى
فترانى اقف حائره
لااصدق ان هذا الحب اصبح فى خبر كان
اترفب انتظر
اقول لقلبى انتظر
لن يستطيع ان يمضى ويرحل
عنى
عن حبى
عن قلبى
وبعد فتره ابدء فى الادراك
انه يجب على ان اسير
ان اترك ماكان
فتترنح خطواتى
والتفت
لاسيعود
لن تستطيع قدمه ان تحمله بعيدا عنى
نعم هكذا احاول ان اقنع نفسى
انى ساراه اتى راكضا
يسالنى العفو والسماح
وارى الندم بادى عليه
وارى الحزن والشوق يملان عيناه
فافرح واسامحه ونمضى معا فى الحياه
لكن
يمر الوقت
ولا اسمع صوت الباب
الهاتف
لااحد اراه فى الطريق عائد
فاحاول ان ادارى المى
فابكى وابتسم فى نفس الوقت
احاول ان ادارى المى بابتسامه
فتفضحنى دموعى
وتسيل كالسيل ولا قدره لى ان اقول لها قفى
ما هذا الالم فى صدرى
ااحتضر
ام ان قلبى اصابته كل الامراض
فامسك ورقتى وقلمى
ارسم
اشخبط
ابكى
اضحك
اسخر
اقول لنفسى
انت ايها القلب
انت السبب فيما اعانى
لو انه ليس لى قلب
لما تالمت
ضربه افقدتنى توازنى
اتت من اعز الاحباب
ممن اعطيتهم حبى واخلاصى
والان اصبحوا ماضى
كيف اعيش بهذا الجرح الدامى؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
هذه مشاعر انسان المه الفراق
فخططت انا بدل منه ما يجد وما يعانى
وكلنا كنا فى وقت ما هذا الانسان
فاهمس له واقول
من باعك بيعه
وضع قلبك تحت قدمك
ولاتفكر فيما مضى
وافتح صفحه جديده
وامسح عنك الحزن فقد المنى حزنك
واحضر لنا الفرح وانا هنا انتظرك